Page 98 - PL_final
P. 98

Tessea  (2011)  postrzega  przedsiębiorczość  społeczną  jako  działania  przedsiębiorcze,  które

                  przynoszą korzyści społeczeństwu i środowisku. Przedsiębiorczość społeczna odgrywa istotną
                  rolę  w  rozwoju  lokalnym  i  często  stwarza  możliwości  pracy  dla  osób  znajdujących  się
                  w niekorzystnej  sytuacji  zdrowotnej,  społecznej  lub  kulturowej.  Zysk  jest  w  dużej  mierze
                  przeznaczany  na  dalszy  rozwój  przedsiębiorstwa  społecznego.  Osiąganie  zysku  jest  równie
                  ważne dla przedsiębiorstwa społecznego, jak zwiększanie korzyści publicznych.

                  Defourny et al. (2001) podsumowują podstawowy opis przedsiębiorczości społecznej za pomocą
                  przykładów nowych rzeczy, które powstają w wyniku przedsiębiorczości społecznej. Należą do
                  nich:

                         •   Nowe produkty lub nowa jakość produktów - przedsiębiorczość społeczna reaguje na
                             potrzeby społeczeństwa, a reakcja ta często prowadzi do powstania nowych usług
                             lub produktów.

                         •   Nowe metody organizacji i/lub produkcji - w ramach przedsiębiorczości społecznej
                             ma  miejsce  współpraca  między  różnymi  kategoriami  partnerów,  tj.  między
                             pracownikami   najemnymi,   wolontariuszami,   organizacjami   wspierającymi,

                             podmiotami lokalnymi itp.

                         •   Nowe  czynniki  produkcji  -  wykorzystuje  się  połączenie  płatnych  pracowników
                             i wolontariuszy.  Jedną  ze  specyficznych  cech  tego  typu  przedsiębiorczości  jest
                             umiejętność pozyskiwania wolontariuszy.

                         •   Nowe relacje rynkowe - w wielu krajach niektóre działania były realizowane wyłącznie
                             przez dostawców publicznych lub za pośrednictwem metod nieformalnych (rodzina,
                             sąsiedzi  itp.).  Niekiedy  popyt  na  pewne  usługi/produkty  w  pewnym  stopniu
                             pozostawał niezaspokojony. Sytuacja jednak zmienia się i pojawia się przestrzeń dla

                             nowych quasi-rynków; usługi świadczone są nie tylko przez instytucje publiczne.
                  Przedsiębiorczość społeczna jest nieodłącznie związana z innowacjami społecznymi. Innowacje
                  społeczne mogą dotyczyć zmiany koncepcji, procesu lub produktu; zmiany organizacyjnej lub

                  zmiany finansowania; a także nowych relacji z interesariuszami i terytorium.
                  Innowacje  społeczne  poszukują  nowych  odpowiedzi  na  problemy  społeczne  poprzez  (a)
                  identyfikację  nowych  usług,  które  poprawiają  jakość  życia  jednostek  i  społeczności,  (b)

                  identyfikację  i  wdrażanie  nowych  procesów  integracji  z  rynkiem  pracy,  nowych  możliwości
                  zatrudnienia  oraz  nowych  form  uczestnictwa,  takich  jak  poszczególne  elementy,  które
                  przyczyniają  się  do  poprawy  pozycji  jednostek  w  sile  roboczej  (LEED,  2011).  Terminy
                  przedsiębiorczość  społeczna  i  innowacja  są  często  postrzegane  jako  nieusuwalne,  a  różnice
                  między  nimi  są  zacierane.  Niemniej  jednak  różnice  te  istnieją.  Przedsiębiorczość  społeczna
                  skupia  się  na  rozwiązywaniu  problemów  poprzez  własną  działalność  gospodarczą,  natomiast
                  w procesie przedsiębiorczości społecznej istotną rolę odgrywają innowacje społeczne.




                                                                                                      4  98
   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103