Page 109 - PL_final

Drugi nurt myślowy, czyli "innowacje społeczne", skupia się na osobowości i zachowaniu

przedsiębiorcy społecznego, który jest twórcą zmian. Zmiany te przynoszą nowe rzeczy, takie
jak:

• nowe usługi,
• nowa jakość usług,

• nowe metody produkcji,
• nowe czynniki produkcji,

• nowe formy organizacji, oraz
• nowych rynków (Defourny & Nyssens, 2012).

Kierunek ten oparty jest na szerszej wizji przedsiębiorczości związanej z Williamem Draytonem,

który w 1980 roku założył organizację non-profit Ashoka. Organizacja ta skupia się na tzw.
przedsiębiorcach publicznych, którzy są w stanie tworzyć innowacje społeczne w różnych
obszarach. W ten sposób powstaje ekosystem dla agentów zmian korzystnych społecznie
(Defourny & Nyssens, 2012; Ashoka, 2020).
Do pierwszych pionierów w dziedzinie rozwoju przedsiębiorczości społecznej należy Harvard

Business School, która w 1993 roku uruchomiła Social Enterprise Initiative (Defourny & Nyssens,
2012).

Szkoła Europejska

Idea przedsiębiorczości społecznej zaczęła być wypracowywana w Europie Zachodniej w latach
80. XX wieku, tworząc bliższe powiązanie między nią a ekonomią społeczną przy jednoczesnym
podkreśleniu wyraźnego celu społecznego i korzyści dla ludzi, grup lub społeczeństwa
(Dohnalová i in. , 2016).

Włochy mogą być postrzegane jako kraj, w którym powstały fundamentalne podstawy
przedsiębiorczości społecznej w Europie. Już w latach 80. XX wieku powstawały tam inicjatywy
w formie spółdzielni jako reakcja na niespełnione potrzeby w zakresie integracji zawodowej
i nnych usług (Defourny & Nyssens, 2012). Pojęcie przedsiębiorczości społecznej po raz

pierwszy pojawiło się w czasopiśmie Impresa sociale w 1990 roku. W 1991 roku włoski parlament
przyjął ustawę nr 381/1991 o współpracy społecznej, która nadała spółdzielniom socjalnym nowy
status prawny (České sociální podnikání, 2013). Ten status prawny miał duże możliwości
adaptacyjne dla pionierów w dziedzinie przedsiębiorczości społecznej.
W latach 1996-1999 prowadzone były badania nad "Powstaniem przedsiębiorstw społecznych w

Europie" ("L'EMergence de l'Entreprise Sociale en Europe" po francusku), znane przede
wszystkim pod skrótem EMES. Początkowo była to sieć badaczy, którzy byli częścią programu
badawczego finansowanego przez Komisję Europejską. Później nazwa ta pojawiła się
w odniesieniu do sieci międzynarodowej. EMES został prawnie ustanowiony w 2002 roku.
3
109