https://www.youtube.com/watch?v=44Uss35PNLM
Koncepcja przedsiębiorczości społecznej znajduje zastosowanie w przypadku rozwiązywania problemów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych w społeczeństwie. Idea ta zaczęła być rozszerzana w latach 80. XX wieku po obu stronach Atlantyku. Z perspektywy geograficznej dzieli się na amerykańskie i europejskie szkoły myślenia. Autorzy z europejskich szkół biznesu (np. Mair & Marti, 2006; Nicholls, 2006) wnoszą wkład do dyskusji i opierają się na koncepcji przedsiębiorczości społecznej z punktu widzenia amerykańskiej szkoły myślenia, uzupełniając ją jednocześnie o tło europejskie (Defourny & Nyssens, 2012).
Według Nichollsa (2006) za przedsiębiorczość społeczną można uznać wszystko, od aktywizmu wolontariuszy, który opiera się na dobrowolnych zasobach, po przedsiębiorcze innowacje społeczne, które charakteryzują się kapitałem ryzyka skoncentrowanym na misji społecznej. Te różne modele mogą obejmować różne rodzaje organizacji non-profit, które wahają się od tych w pełni finansowanych z dotacji do tych, które są w pełni samofinansujące. Według Deesa (1998) przedsiębiorczość społeczna opisuje zestaw wyjątkowych zachowań, które powinny być wspierane i nagradzane.
Między innymi organizacja non-profit TESSEA ČR wymienia również własną definicję przedsiębiorczości społecznej jako “działania przedsiębiorcze przynoszące korzyści społeczeństwu i środowisku”. Przedsiębiorczość społeczna odgrywa ważną rolę w rozwoju lokalnym i często stwarza możliwości pracy dla osób z problemami zdrowotnymi, społecznymi lub kulturowymi. Zysk jest w dużej mierze przeznaczany na dalszy rozwój przedsiębiorstwa społecznego. Osiągnięcie zysku jest tak samo ważne dla przedsiębiorstwa społecznego, jak poprawa korzyści dla społeczeństwa.” (TESSEA, 2022).