https://www.youtube.com/watch?v=MB6lkvwLpCU
Zasada gospodarki współdzielenia polega na tym, że towary lub nieruchomości są udostępniane, za pieniądze lub za inny ekwiwalent. Najczęściej służą do tego wyspecjalizowane platformy internetowe, gdzie podaż spotyka się z popytem. W ostatnich latach można zaobserwować, jak temat gospodarki współdzielenia zyskuje coraz większe zainteresowanie na poziomie światowym. Tempo, dynamika i zakres zmian wskazują na istotny długoterminowy trend, i jak każda zmiana, tak i to zjawisko XXI wieku gospodarki współdzielonej niesie ze sobą własne zagrożenia, którymi może być np. półlegalny sposób jej funkcjonowania.
Zdefiniowanie sharing economy jest dość trudne, obecnie istnieje wiele różnych definicji sharing economy. Na przykład Goudin (2016) w swoim opracowaniu The Cost of Non-Europe in the Sharing Economy: Economic, Social and Legal Challenges and Opportunities podkreśla potrzebę określenia jasnych kryteriów poprawnej definicji poprzez analizę i zestawienie istniejących definicji. Definiuje on gospodarkę współdzielenia jako „wykorzystanie platform cyfrowych lub portali w celu zmniejszenia skali dla opłacalnych transakcji wynajmu lub opłacalnego uczestnictwa w rynkach wynajmu konsumenckiego (tj. 'dzielenia się’ w sensie wynajmu aktywów), a tym samym zmniejszenia zakresu, w jakim aktywa są nie w pełni wykorzystane. ” Z kolei Frenken i Schor (2017) definiują gospodarkę współdzielenia jako „konsumenci udzielający sobie nawzajem tymczasowego dostępu do nie w pełni wykorzystanych aktywów fizycznych („nieczynnych zdolności produkcyjnych”), ewentualnie za pieniądze.”